ગઝલ

પ્રેમનો પગરવ જરા સંભળાય છે;

રોમે રોમે દીવા ત્યારે થાય છે.

પુરપાટ વહેતા પાણી સમ સંસારમાં;

જિંદગી આ જ્યાં ને ત્યાં અટવાય છે

ઘેન એનું કોઈથી ના ઉતરે;

પ્રેમ પણ કેવો કહુંબો પાય છે.

કેટલી શ્રદ્ધા મીરાંને શ્યામમાં;

ઝેર જેવું ઝેર અમૃત થાય છે.

કુંજ ગલીમાં શાંત કોયલ થઈ ગઈ;

જ્યારથી ભમરાઓ ગીતો ગાય છે.

                             -દિનેશ પરમાર